Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ένα ήρεμο σ/κ..

Στο ημερολόγιο λέει ήδη "Δευτέρα".. από παιδί είχα μεγάλο πρόβλημα με τις Δευτέρες.. μου στερούν το χαμόγελο βρε αδελφέ.. μου στερούν και τους αγαπημένους μου ανθρώπους, τους οποίους προσπαθώ με νύχια και με δόντια να ευχαριστηθώ μέσα στο Σαββατοκύριακο.. η γκρίνια όμως δεν είναι δικό μου χαρακτηριστικό.. θα μεγαλώσω και θα το ξεπεράσω.. :D που θα πάει..

Το Σάββατο με ξύπνησε μία πολύ αγαπημένη φίλη που είχα να δω μήνες.. η Μυρτώ, μητέρα 2 από τα πιο αξιολάτρευτα αγοράκια που έχω γνωρίσει ποτέ, ξέκλεψε 2 ολόκληρες ώρες από δουλειά και οικογένεια και πέρασε από το σπίτι.. ίσα που προλάβαμε να πούμε τα 'βασικά' και πιο σημαντικά.. ομολογουμένως όμως ήταν ένα γλυκό ξύπνημα..

Στο πνεύμα των Χριστουγέννων, δεν μπορώ να πω ότι έχω μπει.. νομίζω πως δεν έχω συνειδητοποιήσει καν ότι έχουν πλησιάσει τόσο.. κι ας έχει φαγωθεί το Jumbo με τις διαφημίσεις του.. δεν στολίσαμε ακόμη και δεν το έχω νιώσει.. μάλλον το ίδιο σκεφτόταν και η αδελφή μου και πέρασε με μάζεψε απ'το σπίτι, μαζέψαμε και τη μαμά μας και σαρώσαμε τα εμπορικά.. ώρες ολόκληρες τριγυρίσαμε και χαζέψαμε και αγοράσαμε διάφορα χρήσιμα και μη τσιμπράγκαλα.. κι ενώ όλα ήταν στολισμένα και τα μαγαζιά γεμάτα με Χριστουγεννιάτικα είδη, μου έμεινε η αίσθηση πως κανείς γύρω μου δεν ένιωθε τη χαρά και τον ενθουσιασμό που υποτίθεται νιώθουμε τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου.. περνούσαν γύρω μου άνθρωποι με κατεβασμένα τα κεφάλια, σαν να μην ήθελαν κατά βάθος να βρίσκονται εκεί και να βλέπουν όλα εκείνα τα όμορφα πράγματα.. οι πωλήτριες πάντα ευγενικές αλλά χαμογελούσαν με το ζόρι.. τι μας συμβαίνει;; τι θα μας συμβεί;;

Το βραδάκι του Σαββάτου, αφιερωμένο στο αγόρι μου.. καναπές, αγκαλίτσα, χουχούλιασμα και ταινιούλα.. έχουμε χάσει λίγο την όρεξη μας για έξω, αλλά κάνουμε πολύ καλή παρέα τα δυο μας.. για μένα είναι πολύ σημαντικό..

και έφτασε κι η Κυριακή.. έχω μία ιδιαίτερη λατρεία στον πρωινό καφέ, ειδικά τις Κυριακές.. τις καθημερινές τρέχω απ'το πρωί και δεν πίνω ποτέ τον καφέ μου στο σπίτι.. αλλά τις Κυριακές θέλω τον χρόνο μου το πρωί.. να ζεστάνω καλά το σπίτι, να κουκουλωθώ με την αγαπημένη ρομπίτσα μου και να απολαύσω τον καφέ μου μέχρι την τελευταία γουλιά.. το έχουν μάθει και οι φίλοι μας, οι οποίοι αν θέλουν να βρεθούμε Κυριακή ξέρουν πως πρέπει να τηλεφωνήσουν νωρίς ώστε να μου δώσουν αυτόν τον χρόνο πρώτα.. να ευχαριστηθώ το σπίτι μου!!

Ετοιμάσαμε κι ένα γρήγορο φαγητάκι (ο πληθυντικός χαριστικά, μιας και ο καλός μου μπορεί να έχει πολλά χαρίσματα αλλά στην κουζίνα ξέρει μόνο να περνάει .. απαρατήρητος).. ψευτο-γαριδομακαρονάδα και ξεχωριστές σαλατούλες σύμφωνα με τις ορέξεις του καθενός.. και έξτρα καυτερό φρεσκοτριμμένο πιπεράκι για μένα.. γιαμι γιαμι..


Κι επειδή είχε καιρό να βρεθεί με τα φιλαράκια του το αγόρι, το απόγευμα πήγαμε επίσκεψη.. καφεδάκι, τα πρώτα μελομακάρονα για φέτος, δίπλα στο τζάκι και με στολισμένο δεντράκι..


μαζί με το πιο όμορφο νέο για το πρώτο μωράκι της παρέας.. να είναι καλά η φιλενάδα μας, να πάνε όλα όλα όλα καλά και τον Ιούλιο θα είναι κοντά μας ένας μπέμπης ή μια μπέμπα να μας ξετρελάνει όλους!!

Τα σχέδια γι'αυτή την εβδομάδα έχουν στόλισμα.. χρειαζόμαστε και οι δύο λίγη από τη μαγεία των Χριστουγέννων.. να μας ανεβάσει ψυχολογικά.. ειδικά τώρα στο καινούριο μας σπίτι (μετακομίσαμε τον Ιούνιο), νομίζω πως θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον..

Καλή εβδομάδα σε όλους μας λοιπόν!! 

2 σχόλια:

  1. Τι όμορφα που γράφεις...σαν να ήμουν εκεί στο πρωινό ζεστό καφεδάκι, δίπλα στο τζάκι!! Το Πνεύμα των Χριστουγέννων φέτος χάθηκε...έχεις δίκιο, μα θα βρεί το δρόμο του και εμείς το δικό μας!! Καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ειλικρινά, είσαι πάντα ευπρόσδεκτη Κατερίνα μου!!
    θα παρασυρθούμε από τα παιδιά και θα τα νιώσουμε τα Χριστούγεννα, θα δεις.. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...