Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Θέλω να εκδικηθώ.. Θέλω να τιμωρήσω.. αλλά μπορώ;;

Κι ενώ περιμένουμε την τελική και οριστική ημερομηνία των κρίσιμων φετινών εκλογών, ακούω γύρω μου συζητήσεις περί "αποφασιστικότητας", "εκδίκησης", "αποχής", "ανασφάλειας" και όλα τα σχετικά..
Αποφασιστικότητα να μην επιτρέψουμε σε κανένα από τα 2 μεγάλα κόμματα να μας κυβερνήσει ξανά..
Εκδίκηση αλά "οργή λαού, φωνή Θεού"..
Αποχή ως ένδειξη διαμαρτυρίας από κάποιους.. μη διαθέσιμων επιλογών από άλλους..
Ανασφάλεια πως και οι ίδιοι, την τελευταία στιγμή, ελλείψει νέων και ταυτόχρονα ικανών ατόμων, θα αναγκαστούν να ψηφίσουν κάποιο κόμμα/άτομο που στην πραγματικότητα ούτε πιστεύουν ούτε εμπιστεύονται..

Συνήθως δεν παίρνω μέρος σε παρόμοιες συζητήσεις.. αφενός γιατί καταλήγω να πορώνομαι και κυρίως να εκνευρίζομαι (με την κατάσταση ή/και τους εκάστοτε συνομιλητές μου), αφετέρω γιατί θεωρώ πως αρκετά μας έχει καταπονήσει η όλη κατάσταση και δεν βρίσκω ούτε λόγο ούτε ενδιαφέρον να θυσιάζω την ψυχική μου ηρεμία..

Παρ' όλα αυτά, πιστεύω (ή θέλω να πιστεύω) πως είναι λίγοι πλέον αυτοί που έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν φέτος.. οι περισσότεροι, στους οποίους ανήκω και εγώ, βλέπουν μπροστά τους ένα αδιέξοδο.. ποιο κόμμα; ποιο άτομο; και μετά τι;
Τρομοκρατία..
Η "κυβέρνηση" (σκοπίμως μέσα σε εισαγωγικά), τα ΜΜΕ κάθε "κατεύθυνσης" (επίσης σκοπίμως μέσα σε εισαγωγικά)..
Τρομοκρατία..

Ίσως και να μην έχουμε καταλάβει πραγματικά τι ακριβώς σημαίνει η συγκεκριμένη ψήφος μας ή τη δύναμή της.. σίγουρα δεν είχαμε καταλάβει για τις προηγούμενες πάντως..

Να μη παρεξηγηθώ.. δεν αποσκοπώ σε καμιά πολιτική παρακίνηση ή οτιδήποτε παρόμοιο.. δεν μου καίγεται καρφί άλλωστε για κάποιο συγκεκριμένο κόμμα.. θέλω απλά με δυο λέξεις να προσπαθήσω να περιγράψω το πόσο 'πνιγμένος' νιώθει ένας νέος άνθρωπος στη χώρα μας, ακριβώς στην ηλικία που θα έπρεπε να δημιουργεί, να 'χτίζει' τη ζωή του, να ονειρεύεται και να θέτει στόχους..

Θυμώνω..
Θυμώνω που δεν τολμάμε πλέον να ξεκινήσουμε οικογένεια..
Θυμώνω που δεν τολμάμε να προσφέρουμε μια μικρή μικρή πολυτέλεια στους εαυτούς μας και τους ανθρώπους μας..
Θυμώνω που υπερβολικά πολλοί γονείς / νονοί θα κλάψουν μόνοι τους κρυφά τις επόμενες ημέρες από απελπισία και ντροπή που δεν μπορούν να πάρουν στο παιδί / βαφτισίμι τους είτε αυτό που θέλει είτε κάτι 'καλό' είτε κάτι γενικώς..
Θυμώνω που αν κάποιος παίρνει μισθό 500 ευρώ, λέει ο ίδιος 'πάλι καλά, από το τίποτα' και οι υπόλοιποι τον θεωρούν 'τυχερό'..
Θυμώνω που αν κάποιος στις μέρες μας βρει δουλειά με 800 ευρώ, τον λένε 'τρομερά τυχερό'..
Θυμώνω που αν κάποιος πληρώνεται κανονικά από τη δουλειά του, τον λένε 'πολύ τυχερό'..

Τύχη;;;;;; Τυχερός;;;;;;
... τυχαίο;; δε νομίζω ... γιατί θυμώνω περισσότερο για το πως επιτρέψαμε να πετύχουν αυτόν τον στόχο τους!!!
Ήθελαν έναν Έλληνα με σκυμμένο το κεφάλι.. από τα βάρη, από την απελπισία, από την αγωνία, από την ανάγκη..
Ήθελαν έναν Έλληνα να παρακαλέσει για 'σωτηρία'.. οι δήμιοι που τώρα θέλουν τον τίτλο του σωτήρα..

Νιώθω ότι η ψήφος μου έχει τόση μεγάλη δύναμη και είναι ταυτόχρονα τόσο αδύναμη!!!!


Είναι όλα προκαθορισμένα;; μελετημένα;; αποφασισμένα;;

Πόσο μακριά κρύβεται η αλήθεια από αυτό που ξέρουμε ή από αυτό που φανταζόμαστε;;

Θέλω να εκδικηθώ.. Θέλω να τιμωρήσω.. αλλά μπορώ;; στην πραγματικότητα, μπορώ;;

8 σχόλια:

  1. προσπαθώ να μην σκύψω το κεφάλι...υγεία να έχουμε...Ούτε παρακάλεσα κανένα για σωτηρία...το έκαναν άλλοι για μένα χωρίς να με ρωτήσουν...για το καλό μου...είπαν...Δεν πιστεύω ότι η ψήφος μου..μας... δεν έχει δύναμη...μπορεί να τους βγάλει από το βόλεμά τους...να τους ρίξει από το θρόνο....Η τρομοκρατία δεν με πιάνει...απαξιώνω και τους ίδιους και τα Μέσα τους...Το προκαθορισμένο...με φοβίζει...αλλά κρατάω πίστη...σε Εκείνον...Θα γυρίσει ο τροχός...Ξεκαθαρισμένα να έχουμε τα θέλω μας όταν πάμε για ψήφο...και να διαχειριστούμε σωστά τον θυμό μας...Μπορούμε!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ να δεις...για πρώτη φορά θα ψηφίσω ένα 'άσχετο κόμμα που θα έτριζαν τα κόκκαλα του πατέρα μου αν με άκουγε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακριβώς τις ίδιες σκέψεις κάνουμε... ακριβώς τον ίδιο θυμό έχουμε, σαν εσένα κι' εγώ αγανακτώ, θέλω να τους εξευτελίσω, να τους ρίξω απ' τους θρόνους τους, να το κάνω μπάχαλο!!!! Αλλά δυστυχώς αισθάνομαι και σαν εσένα αδύναμη!!!!
    Ναι, πρέπει να είναι όλα προκαθορισμένα, αλίμονο!!!!
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι ανησυχίες σου είναι και δικές μου και όλου του ελληνικού έθνους νομίζω... Πράγματι δείχνει έτσι το πράγμα...όμως ...ο Θεός...δεν είπε την τελευταία Του λέξη... Μήπως είναι ώρα να δούμε πως δεν έχουμε αρκετή πίστη? Πού είναι η πίστη μας μωρέ? Θεό πατέρα έχουμε?!?!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νιώθω κάθε λέξη σου, γιατί νιώθω το ίδιο!! Τέλεια ανάρτηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χάθηκα εδώ και μέρες και μπήκα να δω μαζεμένες αναρτήσεις! Είδα λοιπόν ωραία τραπεζώματα και βραβεία και Πλούταρχο και αγανάκτηση! Έτσι κι εγώ χθες όλη μέρα!Έβριζα αγανακτισμένα! Τους σιχάθηκα και σε καταλαβαίνω απόλυτα, αλλά δεν ήρθα εδώ για να χαλαστούμε!
    Σ'ευχαριστώ κοριτσάκι μου για τις ευχές σου κι εύχομαι να κάτσει στην επόμενη συνάντηση, να τα πούμε κι από κοντά!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ!!!!
    ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΑΙΜΟΥ ΕΠΙΔΩΜΑΤΑ,
    ΝΑ ΤΟΝ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΜΕ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΝΑ ΤΟΝ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ!!!!!!!!
    Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΑΝΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΟΙ ΑΕΡΙΤΖΙΔΕΣ ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΑΝ!!!!!!!!!
    ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ!!!!!!!!!!!
    ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...