Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

η νέα μου οικογένεια... Ν+Γ

Γεμάτο το Σάββατο, μας βρήκε να τριγυρνάμε από κτήμα σε κτήμα και σε αίθουσες εκδηλώσεων, να μας παρουσιάζουν τα βρόμικα τραπεζομάντηλα ως εντυπωσιακό στολισμό και τις επίσης εντυπωσιακές πίστες που από λεπτό σε λεπτό λες και θα εμφανιστεί ο εντυπωσιακός τραγουδιάρης με το λαμέ σακάκι και η εντυπωσιακή τραγουδιάρα με το δικτυωτό καλσόν.. ουφφφφ.. όταν φαντάζεσαι τον γάμο σου ξέρεις πως οι ετοιμασίες θέλουν να καταναλώσεις αρκετό χρόνο αλλά νομίζεις πως στο τέλος όλα θα είναι τέλεια και σικ και ονειρεμένα.. και έρχεται η ώρα να διαλέξεις χώρο δεξίωσης και δεν πιστεύεις στα μάτια και τ'αυτιά σου (ειδικά αν έχεις προσωπική εμπειρία του τι σημαίνει 'επαγγελματισμός' και 'παρέχω υπηρεσίες' και 'πουλάω το προϊόν μου' και 'πληρώνομαι γι'αυτό')..

Όχι, δεν παντρεύομαι.. παντρεύω όμως την κολλητή και τον κολλητό μου τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.. τη Νατάσα μου και τον Γιάννη μου.. δύο άνθρωποι ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ με κάθε σημασία των λέξεων.. που έγιναν οι φίλοι μου και τώρα θα προστεθούν και στην οικογένειά μου.. οι κουμπάροι μου!!

Πάντα είχα φίλους στη ζωή μου και μάλιστα φίλους αληθινούς (είχα και από τους 'άλλους' φυσικά, που ούτε χαρακτηρισμό δεν θέλω να τους δώσω).. την Άννα μου, την Πόπη μου, τον Γιώργο μου, και άλλους.. τόσο ξεχωριστοί και τόσο διαφορετικοί όλοι τους.. όσο επίσης διαφορετική είναι και η σχέση μου με τον καθένα απ'αυτούς.. με ξέρουν και τους ξέρω, με δέχονται και τους δέχομαι, με σέβονται και τους σέβομαι, με αγαπούν και τους αγαπώ.. και κάνουμε όλοι ό,τι καλύτερο μπορούμε..

Μια και ξεκίνησα με το θέμα του γάμου, ας αφιερώσω αυτή την ανάρτηση στους πρώτους.. δεν αδικώ ή ξεχωρίζω τους υπόλοιπους.. θα τους 'περιποιηθώ' στην ώρα τους..

Η Νατάσα μου, λοιπόν, μπήκε στη ζωή μου κυριολεκτικά από το πουθενά.. Ελληνίδα, μεγαλωμένη στην Αμερική, φρέσκια στην Ελλάδα.. ανέλαβε έναν Σεπτέμβρη ένα παλιό μου ιδιαίτερο (καθηγήτριες Αγγλικών και οι δύο) και ζήτησε να επικοινωνήσει μαζί μου ως πρώην καθηγήτρια του παιδιού για κάποιες λεπτομέρειες.. συναντηθήκαμε για 5 λεπτά ώστε να της δώσω κάποια βιβλία και καταλήξαμε να μιλάμε σαν να γνωριζόμαστε μια ζωή για 7 ολόκληρες ώρες.. αυτό ήταν.. είναι ο άνθρωπος που δεν χρειάζεται να μιλήσω για να καταλάβει.. απλά ξέρει.. ίσως να με ήξερε από πάντα..

Τον Γιάννη μου τον γνώρισα από τη Νατάσα.. χμμμ ήμουν λίγο επιφυλακτική μαζί του στην αρχή δίχως λόγο κι αφορμή.. θυμάμαι να της λέω 'μα αυτόν;;;;;;'.. πολύ πολύ γρήγορα κατάλαβα για τι άνθρωπο πρόκειται και τώρα της λέω 'μόνο μ'αυτόν!!!'.. ταιριάξαμε απόλυτα.. τόσο αληθινός άνθρωπος με μια πελώρια αγάπη για τη φιλενάδα μου!! τότε ήμουν ελεύθερη και περνούσαμε φ-α-ν-τ-α-σ-τ-ι-κ-ά οι τρεις μας.. μετά ήρθε ο Τασούλης στη ζωή μου και είναι μεγάλη ευτυχία για μένα που τον αγκάλιασαν τόσο θερμά και ταίριαξαν το ίδιο και μαζί του..

Και τώρα παντρεύονται!! και για πρώτη μου φορά θα γίνω κουμπάρα!! τον Τάσο τον λέμε παρακουμπάρο, γιατί δεν είμαστε εμείς παντρεμένοι.. αλλά εκείνη τη ξεχωριστή μέρα θα την ζήσουμε οι τέσσερις μας.. η παρέα μας!! και ανυπομονώωωωωωω!!

Όσο για τις ετοιμασίες.. καλό κουράγιο σε όλους μας!! :D θα είναι διασκεδαστικό!! Σας αγαπώ..............................................................

Η φωτογραφία αφιερωμένη στη φιλενάδα μου.. χωρίς λόγια και χωρίς εξηγήσεις..
Μύκονος 2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...