Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

μια βόλτα στο ΚουΚου πριν 20 χρόνια..

Με την ευκαιρία των Χριστουγέννων που έρχονται, και πρώτα των γενεθλίων μου που έρχονται κι αυτά, μου ήρθε στο νου η ανάμνηση μιας μέρας που με είχαν πάει οι γονείς μου στο πρώτο ΚουΚου που είχε ανοίξει στη Θεσσαλονίκη.. θα έχει γύρω στα 20, μη πω και 25 χρόνια.. μπήκαμε μέσα και μου είπαν: 'Διάλεξε τι δώρο θέλεις - ό,τι θέλεις'.. γενικά οι γονείς μου δεν μας άφησαν και δεν μας αφήνουν και τώρα χωρίς δώρο σε ονομαστικές γιορτές, γενέθλια, Χριστούγεννα, Πάσχα κ.λπ.. απλά διάλεγαν πάντα εκείνοι και ήταν πάντα ευχάριστη έκπληξη, με όλη τη σημασία της λέξης 'έκπληξη'.. κι εγώ, μη έχοντας παράπονο ή ελλείψεις, απλά δεν ζητούσα ποτέ κάτι από μόνη μου.. είχα και πάντα τύψεις ότι κάποιος ξοδεύει λεφτά για μένα.. χμμμ ακόμη νιώθω έτσι..

Εκείνη τη μέρα στο ΚουΚου λοιπόν, άνοιξα τα μικρά ματάκια μου και επεξεργάστηκα όλα τα ράφια, τις κούκλες, τα επιτραπέζια, τα πάντα.. ήταν και πρωτόγνωρη εμπειρία ένα τέτοιο κατάστημα για τότε.. πανύψηλα ράφια, αμέτρητα προϊόντα, που πολλές φορές δεν καταλάβαινα καν τι παιχνίδι ήταν.. κι αφού τριγύρισα σιωπηλή για αρκετή ώρα, πήρα την απόφασή μου και τους την ανακοίνωσα: 'Τίποτα'.. και ήμουν πολύ περήφανη για την επιλογή μου..

Ποτέ δεν κατάλαβαν τι συνέβη στο μυαλουδάκι μου εκείνη τη μέρα και καμιά φορά το διηγούνται ακόμη.. απλά πήραν κι εκείνοι το μάθημά τους και συνέχισαν το παιχνίδι των εκπλήξεων έως σήμερα.. εγώ θυμάμαι πολύ καλά τι συνέβη.. οι τύψεις που προανέφερα περί χρημάτων είχαν μετατραπεί σε τύψεις για όλα τα 'άτυχα' παιδάκια.. ο λόγος που δεν διάλεξα τίποτα ήταν επειδή είχα νιώσει ντροπή.. είχα μπροστά στα μάτια μου τον ίδιο τον παράδεισο και ήθελα να 'συμπαρασταθώ' με τον τρόπο μου σε όλα εκείνα τα παιδιά που δεν μπορούσαν να ζήσουν μια παρόμοια στιγμή.. δεν ξέρω πως μ'έπιασε εκείνη τη στιγμή, αλλά πραγματικά δεν ήθελα τίποτα..
--------------------

Με αυτή τη σκέψη λοιπόν, θα ήθελα να σας προτείνω να υιοθετήσετε μία Χριστουγεννιάτικη 'παράδοση' ώστε να αποκτήσει διπλό νόημα το παραμυθάκι του γλυκύτατου παππούλη με τα κόκκινα ρούχα και την κατάλευκη γενειάδα:

Όταν στολίσετε φέτος το δέντρο σας, βάλτε τα βλασταράκια σας να ξεχωρίσουν τα παλιά τους παιχνίδια (ή/και ρουχαλάκια) που δεν θέλουν πια και δημιουργήστε μία ξεχωριστή γωνιά γι'αυτά κοντά στο δέντρο.. όταν έρθει η ώρα να τα επισκεφτεί ο Άγιος Βασίλης για να τους φέρει τα καινούρια τους δώρα, θα πάρει μαζί του τα παλιά για να τα φτιάξει στο εργαστήρι του και να τα χαρίσει σε άλλα παιδάκια..

Εσείς ξέρετε τι να κάνετε.. κι αν δεν ξέρετε, googlάρετε για στέγες παιδιών, ορφανοτροφεία κλπ στην περιοχή σας και θα μάθετε..
--------------------


Ψιλοάσχετο, αλλά ενδιαφέρον: για όσους ζουν στη Θεσσαλονίκη μας "Τρίτη βράδυ τρώμε έξω, με 10 €".. για πληροφορίες επισκεφτείτε το food festival..
--------------------

Άντε να σας αφήσω, θα μου κολλήσουν κι οι φακές βραδιάτικα ;)
Καλό βράδυ!!


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ένα ήρεμο σ/κ..

Στο ημερολόγιο λέει ήδη "Δευτέρα".. από παιδί είχα μεγάλο πρόβλημα με τις Δευτέρες.. μου στερούν το χαμόγελο βρε αδελφέ.. μου στερούν και τους αγαπημένους μου ανθρώπους, τους οποίους προσπαθώ με νύχια και με δόντια να ευχαριστηθώ μέσα στο Σαββατοκύριακο.. η γκρίνια όμως δεν είναι δικό μου χαρακτηριστικό.. θα μεγαλώσω και θα το ξεπεράσω.. :D που θα πάει..

Το Σάββατο με ξύπνησε μία πολύ αγαπημένη φίλη που είχα να δω μήνες.. η Μυρτώ, μητέρα 2 από τα πιο αξιολάτρευτα αγοράκια που έχω γνωρίσει ποτέ, ξέκλεψε 2 ολόκληρες ώρες από δουλειά και οικογένεια και πέρασε από το σπίτι.. ίσα που προλάβαμε να πούμε τα 'βασικά' και πιο σημαντικά.. ομολογουμένως όμως ήταν ένα γλυκό ξύπνημα..

Στο πνεύμα των Χριστουγέννων, δεν μπορώ να πω ότι έχω μπει.. νομίζω πως δεν έχω συνειδητοποιήσει καν ότι έχουν πλησιάσει τόσο.. κι ας έχει φαγωθεί το Jumbo με τις διαφημίσεις του.. δεν στολίσαμε ακόμη και δεν το έχω νιώσει.. μάλλον το ίδιο σκεφτόταν και η αδελφή μου και πέρασε με μάζεψε απ'το σπίτι, μαζέψαμε και τη μαμά μας και σαρώσαμε τα εμπορικά.. ώρες ολόκληρες τριγυρίσαμε και χαζέψαμε και αγοράσαμε διάφορα χρήσιμα και μη τσιμπράγκαλα.. κι ενώ όλα ήταν στολισμένα και τα μαγαζιά γεμάτα με Χριστουγεννιάτικα είδη, μου έμεινε η αίσθηση πως κανείς γύρω μου δεν ένιωθε τη χαρά και τον ενθουσιασμό που υποτίθεται νιώθουμε τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου.. περνούσαν γύρω μου άνθρωποι με κατεβασμένα τα κεφάλια, σαν να μην ήθελαν κατά βάθος να βρίσκονται εκεί και να βλέπουν όλα εκείνα τα όμορφα πράγματα.. οι πωλήτριες πάντα ευγενικές αλλά χαμογελούσαν με το ζόρι.. τι μας συμβαίνει;; τι θα μας συμβεί;;

Το βραδάκι του Σαββάτου, αφιερωμένο στο αγόρι μου.. καναπές, αγκαλίτσα, χουχούλιασμα και ταινιούλα.. έχουμε χάσει λίγο την όρεξη μας για έξω, αλλά κάνουμε πολύ καλή παρέα τα δυο μας.. για μένα είναι πολύ σημαντικό..

και έφτασε κι η Κυριακή.. έχω μία ιδιαίτερη λατρεία στον πρωινό καφέ, ειδικά τις Κυριακές.. τις καθημερινές τρέχω απ'το πρωί και δεν πίνω ποτέ τον καφέ μου στο σπίτι.. αλλά τις Κυριακές θέλω τον χρόνο μου το πρωί.. να ζεστάνω καλά το σπίτι, να κουκουλωθώ με την αγαπημένη ρομπίτσα μου και να απολαύσω τον καφέ μου μέχρι την τελευταία γουλιά.. το έχουν μάθει και οι φίλοι μας, οι οποίοι αν θέλουν να βρεθούμε Κυριακή ξέρουν πως πρέπει να τηλεφωνήσουν νωρίς ώστε να μου δώσουν αυτόν τον χρόνο πρώτα.. να ευχαριστηθώ το σπίτι μου!!

Ετοιμάσαμε κι ένα γρήγορο φαγητάκι (ο πληθυντικός χαριστικά, μιας και ο καλός μου μπορεί να έχει πολλά χαρίσματα αλλά στην κουζίνα ξέρει μόνο να περνάει .. απαρατήρητος).. ψευτο-γαριδομακαρονάδα και ξεχωριστές σαλατούλες σύμφωνα με τις ορέξεις του καθενός.. και έξτρα καυτερό φρεσκοτριμμένο πιπεράκι για μένα.. γιαμι γιαμι..


Κι επειδή είχε καιρό να βρεθεί με τα φιλαράκια του το αγόρι, το απόγευμα πήγαμε επίσκεψη.. καφεδάκι, τα πρώτα μελομακάρονα για φέτος, δίπλα στο τζάκι και με στολισμένο δεντράκι..


μαζί με το πιο όμορφο νέο για το πρώτο μωράκι της παρέας.. να είναι καλά η φιλενάδα μας, να πάνε όλα όλα όλα καλά και τον Ιούλιο θα είναι κοντά μας ένας μπέμπης ή μια μπέμπα να μας ξετρελάνει όλους!!

Τα σχέδια γι'αυτή την εβδομάδα έχουν στόλισμα.. χρειαζόμαστε και οι δύο λίγη από τη μαγεία των Χριστουγέννων.. να μας ανεβάσει ψυχολογικά.. ειδικά τώρα στο καινούριο μας σπίτι (μετακομίσαμε τον Ιούνιο), νομίζω πως θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον..

Καλή εβδομάδα σε όλους μας λοιπόν!! 

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

σας έχω homework για το Σαββατοκύριακο......

Κατ'αρχήν.. δεν είναι υπέροχο να είναι Παρασκευή;;;;;;;;;;;;;;;

Λοιπόν.. στο θέμα μας.. σας έχω homework για το Σαββατοκύριακο.. :p

Έχω αυτή τη λευκή βιβλιοθήκη (με 6 ράφια) από το ΙΚΕΑ :
και αυτόν τον χώρο στο μπαλκόνι:

Ετοιμαζόμουν να την πετάξω αλλά σκέφτηκα να τη βάλω εκεί (θα αφαιρέσω την πλάτη της - είναι λυγισμένη) και να βάλω πάνω στα ράφια γλαστρούλες, φαναράκια, κ.λπ. κ.λπ. και μία τάβλα με ροδάκια από κάτω για να μεταφέρεται εύκολα και να μην ακουμπάει σε νερά..

Χρειάζομαι τα φώτα σας όμως.. τα δημιουργικά μυαλουδάκια σας.. Πως μπορώ να την τροποποιήσω;; να μη φαίνεται απλά ένα λευκό έπιπλο εκεί..

για σκεφτείτε.. για σκεφτείτε.. .. .. ..

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Τρίτη βράδυ + το σ/κ ακόμη μακρυάαααααα :(

Το να φτάνει 11 το βράδυ και να έχεις να δουλέψεις κι άλλο, δεν είναι και ό,τι πιο ιδανικό.. ok, θυμάμαι και κάτι χρονιές που ακόμη δούλευα σε φροντιστήρια που αυτό συνέβαινε κατά τις 3 το ξημέρωμα.. ευτυχώς αυτά περάσανε ανεπιστρεπτί.. τώρα, αφού ήμουν τεμπέλα το σ/κ καλά να πάθω..


Παρέα λοιπόν μ' ένα λαχταριστό καφεδάκι και το Παξόψαρο μου - δωράκι της αδελφούλας μου, άναψα τα κεράκια μου, πήρα και μια φλις κουβερτούλα στους ώμους κι έτοιμη να παλέψω να καταλάβω τι συμβαίνει μέσα στις εκθέσεις των παιδιών μου (δεν φαντάζεστε τι κρύβεται μέσα σ'αυτά τα "πράγματα" !!!!!!)..


Γκρινιάζει και τ'αγόρι ότι πεινάει πάλι.. άντε τώρα παράτα τα όλα και σήκω να ετοιμάσεις κανένα φαΐ.. γκρρρρρ μα επιτέλους, πόσες φορές μπορούν να τρώνε τ'αρσενικά την ημέρα;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Καληνύχτεςςςςςςςς
------------------------------------------------------------


25/11/2011
Γλυκιά μου Αχτίδα.. το καφεδάκι σου ψήνεται.. τα τυροπιτάκια σου είναι ήδη σερβιρισμένα και είναι απ'τα χεράκια μου.. κουλουράκια γιοκ :(

Ποπίτσος!! + Αννούλα!!

Τι είναι ο Ποπίτσος;; να σας εξηγήσω αμέσως:


καταλάβατε;;

Ο Ποπίτσος είναι ένα τρελοκομείο ολόκληρο συν άλλο ένα μισό.. :p

Είναι μια πολύ αγαπημένη φίλη.. για τους πολλούς απλά Πόπη.. για μας Ποπίτσος..

Η γνωριμία μας κρατάει 12 χρόνια.. μας βρήκε το 1999 συμφοιτήτριες και σε άθλια στυλιστική διάθεση.. :p χαχα.. η φιλία μας όμως κρατάει μόλις 2 χρόνια.. χρειάστηκε να περάσουμε πολλές διαδρομές χώρια πριν ωριμάσουμε και μπορέσουμε να εκτιμήσουμε η μία την άλλη.. εντυπωσιακά διαφορετικοί χαρακτήρες!! πιστεύω πως σε μικρότερη ηλικία δεν θα μπορούσαμε ποτέ να ισορροπήσουμε τη διαφορετικότητα μας ή να αναγνωρίσουμε τις ομοιότητες μας..

Δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες.. θα πω μόνο πως αν θέλετε έναν άνθρωπο να κρατήσει μυστικό σας.. με χαρά να σας δώσω το τηλέφωνο της!!
ΜΕΓΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΛΟ ΠΡΟΣΟΝ!!!!!!!!!!!!! ;)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Να και η Αννούλα.. (μη σας ξεγελάνε τα υποκοριστικά.. 2 χρόνια μεγαλύτερες μου είναι και οι δύο!! αυτά να λέγονται.................)
(photo by Kostas Argyris | Photography)
Η όμορφη νυφούλα μας.. φρεσκοπαντρεμένη!! Βασικά, η μόνη νυφούλα μας...... :D Αφού το παίδεψε το παιδί για χρόνια, τελικά το πήρε!! Εμείς προς το παρόν τους παιδεύουμε.. χοχο

Επίσης 12 χρόνια γνωριμίας.. επίσης συμφοιτήτρια.. αλλά "διπλανή"!! μαζί βαριόμασταν, μαζί αντιγράφαμε, μαζί μάθαμε.. αλλά και μετά, μάθαμε πολλά μαζί!! Βλεπόμαστε τόσο λίγο, αλλά είμαστε τόσο εκεί για την άλλη!! Νομίζω πως το κράξιμο που έχουμε ρίξει η μία στην άλλη για τα λάθη της, δεν το 'χω ρίξει με κανέναν!! Οι πιο σκληροί κριτές σου είναι οι αληθινοί φίλοι σου!! (και η μαμά σου!! :p)

Τώρα, για να κλείσω μ'έναν παρόμοιο τρόπο:
Αν θέλετε έναν άνθρωπο να πλαντάξει στο κλάμα με το πρόβλημά σας, πριν καν αρχίσετε να κλαίτε εσείς.. με χαρά να σας δώσω το τηλέφωνο της!! όταν λέμε το έχει στο τσεπάκι.................. ;)


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Καληνύχτεςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

όλοι οι βολβοί στη θέση τους....

Σαν την Κυριακή δεν έχει.. καλό και το Σάββατο δε λέω.. αλλά σαν την Κυριακή δεν έχει.. Τέλος!!

Ξυπνήσαμε αργάααααα φυσικά (είμαι απόλυτα ερωτευμένη με τον ύπνο!!! και δεν έχω καθόλου τύψεις γι'αυτό.. άλλωστε μπορώ ανενόχλητα να τον απολαύσω μέχρι να κάνω παιδί)..
Γέμισα λοιπόν την αγαπημένη μου κούπα από το Zara Home με απολαυστικό ζεστό γαλοκαφέ..

έβαλα το φαγητό στον φούρνο και βγήκα στον κήπο για "φυτέματα"..

Αναμένω την πρώτη ένδειξη ζωής εκεί μέσα..

Με την ευκαιρία, να παρουσιάσω την λατρεμένη μου Αλστρομέρια.. την αγόρασα πέρσι την άνοιξη, μας χάρισε 2 μήνες ένα απίστευτα φουντωτό φύλλωμα και πολλά πανέμορφα λουλούδια.. και μετά απλά εξαφανίστηκε τελείως!! από τύχη (χμμμ τεμπελιά) δεν έβαλα στη γλάστρα κάτι άλλο.. δεν ήξερα ότι είναι βολβός μέχρι που μια μέρα είδα κάτι να ξεπροβάλλει από το χώμα.. και άρχισε να ξαναγεμίζει..
δίπλα της αράζει το ωραιόφυλλο μας.. ξέρω θέλει "καθάρισμα" και πάλι τεμπελιάζω.. αλλά το πήρα πάρα πολύ μικρό και τώρα το καμαρώνω που έχει πενταπλασιαστεί..
Όσο για την Αμαρυλλίδα.. αλλάζει από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα.. η εξέλιξη εδώ..
απέκτησε και νέα παρέα.. έναν υάκινθο σε βαθύ φουξ.. τον περιμένουμε κι αυτόν :D

Καλή εβδομάδα να έχουμε!!!!!!!!!!!!!!

η νέα μου οικογένεια... Ν+Γ

Γεμάτο το Σάββατο, μας βρήκε να τριγυρνάμε από κτήμα σε κτήμα και σε αίθουσες εκδηλώσεων, να μας παρουσιάζουν τα βρόμικα τραπεζομάντηλα ως εντυπωσιακό στολισμό και τις επίσης εντυπωσιακές πίστες που από λεπτό σε λεπτό λες και θα εμφανιστεί ο εντυπωσιακός τραγουδιάρης με το λαμέ σακάκι και η εντυπωσιακή τραγουδιάρα με το δικτυωτό καλσόν.. ουφφφφ.. όταν φαντάζεσαι τον γάμο σου ξέρεις πως οι ετοιμασίες θέλουν να καταναλώσεις αρκετό χρόνο αλλά νομίζεις πως στο τέλος όλα θα είναι τέλεια και σικ και ονειρεμένα.. και έρχεται η ώρα να διαλέξεις χώρο δεξίωσης και δεν πιστεύεις στα μάτια και τ'αυτιά σου (ειδικά αν έχεις προσωπική εμπειρία του τι σημαίνει 'επαγγελματισμός' και 'παρέχω υπηρεσίες' και 'πουλάω το προϊόν μου' και 'πληρώνομαι γι'αυτό')..

Όχι, δεν παντρεύομαι.. παντρεύω όμως την κολλητή και τον κολλητό μου τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.. τη Νατάσα μου και τον Γιάννη μου.. δύο άνθρωποι ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ με κάθε σημασία των λέξεων.. που έγιναν οι φίλοι μου και τώρα θα προστεθούν και στην οικογένειά μου.. οι κουμπάροι μου!!

Πάντα είχα φίλους στη ζωή μου και μάλιστα φίλους αληθινούς (είχα και από τους 'άλλους' φυσικά, που ούτε χαρακτηρισμό δεν θέλω να τους δώσω).. την Άννα μου, την Πόπη μου, τον Γιώργο μου, και άλλους.. τόσο ξεχωριστοί και τόσο διαφορετικοί όλοι τους.. όσο επίσης διαφορετική είναι και η σχέση μου με τον καθένα απ'αυτούς.. με ξέρουν και τους ξέρω, με δέχονται και τους δέχομαι, με σέβονται και τους σέβομαι, με αγαπούν και τους αγαπώ.. και κάνουμε όλοι ό,τι καλύτερο μπορούμε..

Μια και ξεκίνησα με το θέμα του γάμου, ας αφιερώσω αυτή την ανάρτηση στους πρώτους.. δεν αδικώ ή ξεχωρίζω τους υπόλοιπους.. θα τους 'περιποιηθώ' στην ώρα τους..

Η Νατάσα μου, λοιπόν, μπήκε στη ζωή μου κυριολεκτικά από το πουθενά.. Ελληνίδα, μεγαλωμένη στην Αμερική, φρέσκια στην Ελλάδα.. ανέλαβε έναν Σεπτέμβρη ένα παλιό μου ιδιαίτερο (καθηγήτριες Αγγλικών και οι δύο) και ζήτησε να επικοινωνήσει μαζί μου ως πρώην καθηγήτρια του παιδιού για κάποιες λεπτομέρειες.. συναντηθήκαμε για 5 λεπτά ώστε να της δώσω κάποια βιβλία και καταλήξαμε να μιλάμε σαν να γνωριζόμαστε μια ζωή για 7 ολόκληρες ώρες.. αυτό ήταν.. είναι ο άνθρωπος που δεν χρειάζεται να μιλήσω για να καταλάβει.. απλά ξέρει.. ίσως να με ήξερε από πάντα..

Τον Γιάννη μου τον γνώρισα από τη Νατάσα.. χμμμ ήμουν λίγο επιφυλακτική μαζί του στην αρχή δίχως λόγο κι αφορμή.. θυμάμαι να της λέω 'μα αυτόν;;;;;;'.. πολύ πολύ γρήγορα κατάλαβα για τι άνθρωπο πρόκειται και τώρα της λέω 'μόνο μ'αυτόν!!!'.. ταιριάξαμε απόλυτα.. τόσο αληθινός άνθρωπος με μια πελώρια αγάπη για τη φιλενάδα μου!! τότε ήμουν ελεύθερη και περνούσαμε φ-α-ν-τ-α-σ-τ-ι-κ-ά οι τρεις μας.. μετά ήρθε ο Τασούλης στη ζωή μου και είναι μεγάλη ευτυχία για μένα που τον αγκάλιασαν τόσο θερμά και ταίριαξαν το ίδιο και μαζί του..

Και τώρα παντρεύονται!! και για πρώτη μου φορά θα γίνω κουμπάρα!! τον Τάσο τον λέμε παρακουμπάρο, γιατί δεν είμαστε εμείς παντρεμένοι.. αλλά εκείνη τη ξεχωριστή μέρα θα την ζήσουμε οι τέσσερις μας.. η παρέα μας!! και ανυπομονώωωωωωω!!

Όσο για τις ετοιμασίες.. καλό κουράγιο σε όλους μας!! :D θα είναι διασκεδαστικό!! Σας αγαπώ..............................................................

Η φωτογραφία αφιερωμένη στη φιλενάδα μου.. χωρίς λόγια και χωρίς εξηγήσεις..
Μύκονος 2008

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

μικρός Κακτόκοσμος..

Η μανούλα μου είχε πάντα μια μανία για κάκτους και όσο ζούσα στο πατρικό μου απορούσα γιατί τους ξεχωρίζει τόσο πολύ, ενώ τα υπόλοιπα λουλούδια και φυτά χαρίζουν ακαταμάχητα χρώματα και αρώματα.. έτσι όταν μετακόμισα στο δικό μου σπίτι αγόρασα μικρά κακτάκια/παχύφυτα για ν'ανακαλύψω μόνη μου τη μαγεία τους..

Ο κακτόκοσμος μου είναι μικρούλης, μόλις 7 γλαστρούλες, αλλά τον αγαπώ πολύ.. κι ενώ τώρα 'παίζω' με βολβούς, τους έχω υποσχεθεί μεγαλύτερη παρέα αργότερα..

















και ο Βενιαμίν μου..

αισιοδοξία... αγνοείται!

Δεν είναι κάτι νύχτες που το μυαλό τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα 220 σκέψεις το λεπτό, το άγχος σου μουδιάζει τα πόδια, νομίζεις πως δεν πρόσεξες εγκαίρως την πινακίδα "αδιέξοδο" και φοβάσαι πως τελικά πράγματι θα το βρεις μπροστά σου, η αγωνία ανεβάζει τους παλμούς της καρδιάς σου και νιώθεις κάτι να σε πνίγει απ'το λαιμό;;;
Σαββατόβραδο, Κυριακής ξημέρωμα.. είναι απ'αυτές τις νύχτες μου.. ευτυχώς τις λίγες τέτοιες νύχτες μου.. τις χρειάζομαι μια στο τόσο για να πεισμώνω και να προσπαθώ και να ελπίζω και να συνεχίζω.. με δύναμη και αισιοδοξία..
Ξέρετε τι δεν έζησα ποτέ;; αυτό το "όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις".. δεν έμαθα ποτέ αν ισχύει.. εύχομαι να ισχύει.. ελπίζω να ισχύει..
Τέτοιες νύχτες αποφασίζω να ρίξω μια πολύ προσεκτική ματιά γύρω μου.. σε όσα έχω καταφέρει.. στον άνθρωπο μου.. στους φίλους μου.. στους γονείς μου.. στα αδέλφια μου.. τελικά είμαι τυχερή!! αλλά και απλά άνθρωπος με αδυναμίες..
Πόσο μεγάλη απληστία να έχεις την ευτυχία και να αποζητάς την απόλυτη ευτυχία..!!

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Βολβοί παντούυυυυυυυυ

Τουλίπες * Κρόκοι * Ανεμώνες * Νεραγκούλες * Λίλιουμ * Κρινάκια * Κάλα * Φρέζες * Υάκινθοι * Νάρκισσοι * διάφορα τουρλού...
64 τον αριθμό και μάλλον πρέπει να σταματήσω ν'αγοράζω!!
έπιασα 3:30 το βράδυ, με το τεφτέρι να φτιάχνω συνδυασμούς κι ο Τασούλης να κοροϊδεύει!! μήπως να τ'ανακατέψω ν'αφήσω τη τύχη να κάνει τη δουλειά της;;
καληνύχταααααααααααααα
υ.γ.: στο βάθος ο Τούφας μας, το μαμούθ!! ;)

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

φτιάχνουμε Τυροπιτάκια σε 30 λεπτά;;

Είναι φορές (αρκετές) (ok, πολλές) που καθόμαστε με τον Τάσο στο σπίτι και με πιάνει αυτό το κάτι που "κάτι θέλω".. "κάτι θέλω".. και ποτέ δεν μπορώ να το προσδιορίσω.. χμμμ προσδιορίζεται μόνο έως το "κάτι θέλω να φάω".. και παλεύει ο άμοιρος να το βρει για να μ'ευχαριστήσει.. δεν είμαι και των γλυκών και δυσκολεύει το πράμα.. έτσι έπρεπε να βρω μερικά απ'αυτά τα "κάτι"..
Τρελαίνομαι για τυρί/φέτα.. κατά μάνα κατά κύρη.. δώσε στη μάνα μου φέτα (και κοκορέτσι, αλλά άλλο θέμα αυτό) και την έχεις ευχαριστημένη..
Σπιτικά τυροπιτάκια λοιπόν σε 30 λεπτά.. για το γραφείο, για το σχολείο, γι'αυτό το "κάτι θέλω" τελοσπάντων.. και πολύ απλή διαδικασία ώστε να συμμετέχουν και τα πιτσιρίκια!!

Υλικά
1 πακέτο κόκκινη Φαρίνα (όχι φαρινάπ! θα γίνουν σαν τσουρέκια!!)
1 κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό
3 αυγά (2 για ζύμη και 1 για άλειμμα από πάνω)
500 γρ. φέτα τριμμένη με το χέρι
3/4 φλυτζ. λάδι
(προαιρετικά: μπέικον ή άλλο αλλαντικό σε μικρά κομματάκια, ρίγανη)

Εκτέλεση
1. Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά μαζί (αλεύρι, γιαούρτι, 2 αυγά, φέτα, λάδι, αλλαντικό, ρίγανη) και ζυμώνουμε.


2. Φτιάχνουμε μπαλίτσες, τις πατάμε ελαφρώς με το χέρι και τις αλείφουμε από πάνω με το τρίτο αυγό.



3. Ψήνουμε στους 180 C για 20 λεπτά να ροδοκοκκινίσουν.

Βγαίνουν 28-30 τυροπιτάκια, ίσως και περισσότερα.. εγώ τα πλάθω και μπαμπάτσικα να χορταίνει και το μάτι.. Θεσσαλονικιά είπαμε.... ;)
Χρόνοι
5' ετοιμασία υλικών
5' ζύμωμα
5' πλάσιμο
20' ψήσιμο
5' πλύσιμο σκευών ;)
Με το ζόρι φτάσαμε τα 40'.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Ερώτηση... γιατί κοντεύω να σκάσω!!!

Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει, γιατί ψάχνω ψάχνω 3 μέρες τώρα και δεν βγάζω άκρη:
πως μπορώ να δημοσιεύσω ένα post σε συγκεκριμένη σελίδα του ιστολογίου μου;;;;;;;;;;;
όποια νέα ανάρτηση δημοσιεύω εμφανίζεται αυτόματα στην αρχική σελίδα και δεν βρίσκω καμία επιλογή που να μου επιτρέπει να επιλέξω άλλη σελίδα...... π.χ. κηπουρική..
θεωρώ ότι από τη στιγμή που υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας σελίδων, θα υπάρχει και η δυνατότητα δημοσίευσης εκεί... σωστά;;
αχ please όποιος έχει 2 λεπτά ας ρίξει μια απάντηση!!! :D
thnxxxxxxxxxxx

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ !!!!!!!!!

Απλά δείτε το χαμόγελό του! Ο πιτσιρικάς το φωνάζει με όλη του τη ψυχή:
ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

για τον Τάσο μου!!!

μια καληνύχτα με μια αφιέρωση..
στον αγαπημένο μου..
στον Τάσο μου..
που έχω παρατήσει μόνο του τόσες ώρες στο σαλόνι και απορεί με τι ασχολούμαι.. :D
ένα ψιλοχαζοτράγουδο που μου φτιάχνει τη διάθεση.. :)

... Ζωγράφισε μου τ'αστέρια ... και κύκλωσε μου εκείνο που θα ζήσουμε εμείς ...
... Να με κρατάς απ'τα χέρια ... σ'έναν ουρανό που δεν θα υπάρχει κανείς ...

... Βάφω τον έρωτα με κόκκινο χρώμα ... αφού ο δικός μας καίει σαν τη φωτιά ...
... Δώσ'μου έναν ήλιο να τον πούμε αγάπη ... και μια αγκαλιά για να μου δώσει φτερά ...

... Μόνο εγώ κι εσύ, η δικιά μας στιγμή ... κι οι χτύποι της καρδιάς μας να χτυπούν δυνατά ...
... Μόνο εγώ κι εσύ, η δικιά μας στιγμή ... να μοιάζει η αγάπη μας σαν μια ζωγραφιά ...


amaryllis.. αμαρυλλίδα.. το λουλούδι που σαγηνεύει..



Ούτε το όνομα του blog, ούτε το nickname μου είναι εμπνευσμένα από το όνομα της "γνωστής" τραγουδίστριας.. η Αμαρυλλίδα είναι από τα λουλούδια που μπορούν να ξελογιάσουν με τα εντυπωσιακά, μεγαλειώδη άνθη της.. όσο εύκολα μπορεί να ξελογιάσει μια γυναίκα!!!

Μεγάλος φθινοπωρινός βολβός που ανθίζει σε ψηλά και ίσια στελέχη για βδομάδες.. φυτεύεται το φθινόπωρο (το πολύ μέχρι τέλος Νοέμβρη) σε μικρό γλαστράκι με τρύπες αποστράγγισης.. καλλιεργείται σε πολλά χρώματα και συνδυασμούς..

Φύτευση



1. Προμηθευόμαστε τον βολβό κατά προτίμηση από φυτώριο και όχι από ανθοπωλείο.
2. Αν έχει ήδη ρίζες, τις καθαρίζουμε πολύ προσεκτικά από το περιττό χώμα.
3. Διαλέγουμε ένα δοχείο με διάμετρο 3-5 εκ. μεγαλύτερη του βολβού. 
4. Φυτεύουμε το βολβό με το 1/3 του να βρίσκεται ΠΑΝΩ από το χώμα:
5. Ποτίζουμε καλά όλο το χώμα, το οποίο γενικά πρέπει να είναι υγρό αλλά όχι μουσκεμένο.
6. Τοποθετούμε τη γλάστρα σε ζεστή, ηλιόλουστη θέση μέσα στο σπίτι και ποτίζουμε όταν αισθανόμαστε στεγνό το χώμα στην αφή (εξαρτάται πάντα από την υγρασία που υπάρχει σε κάθε σπίτι - από 1 φορά την εβδομάδα έως και πιο αραιά - αλλά πάντα αδειάζουμε το νερό που περισσεύει στο πιατάκι της γλάστρας).


Χρειάζεται 6-12 εβδομάδες για να ανθίσει και να δώσει το παρακάτω αποτέλεσμα:
Από ένα μεγάλο βολβό συνήθως μπορούν να βλαστήσουν δύο ή τρεις επιπλέον μίσχοι. Συνήθως το μπουμπούκι εμφανίζεται πριν το φύλλωμα και ίσως χρειαστεί στήριξη. Βυθίζουμε ένα πασσαλάκι απαλά στο χώμα, προσέχοντας να μη τραυματίσουμε το βολβό και δένουμε τον μίσχο επίσης πολύ προσεκτικά.


Μη ξεχνάμε ότι τα βολβοειδή ανθοφορούν κάθε χρόνο και μάλιστα για αρκετά χρόνια.. όταν λοιπόν μαραθούν τα άνθη, τα αφαιρούμε και κόβουμε τους μίσχους κοντά στο λαιμό του βολβού. Προσοχή όμως, δεν κόβουμε τα φύλλα που θα το βοηθήσουν να φωτοσυνθέσει και να εφοδιαστεί ξανά με τροφή για τον επόμενο χρόνο.
(πηγή: www.valentine.gr)


Να σας παρουσιάσω και τη δική μου Αμαρυλλίδα:
11/11/2011
Όπως βλέπεται, έχει αναπτυχθεί ο μίσχος και το μπουμπούκι αλλά όχι το φύλλωμα ακόμη.. κι ένας δεύτερος μίσχος κάνει την εμφάνισή του δειλά δειλά..
χμμμ.. ασχημούλα προς το παρόν, αλλά με λίγη υπομονή θα ξεπροβάλλουν τα κατάλευκα άνθη της!!


------------------------------------------------------------
και εδώ η εξέλιξή της:
16/11/2011

23/11/2011

------------------------------------------------------------
η Αμαρυλλίδα της Αννούλας:
το εντυπωσιακό της κόκκινο χάνει στη φωτογραφία!! η δική της έχει και φύλλωμα...

και οι ορχιδέες της:




Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Ας ξεκινήσουμε...

Λίγο ο χειμώνας που μας αναγκάζει να μείνουμε περισσότερο κλεισμένοι στα σπίτια μας.. λίγο η προσωπική ανάγκη για έκφραση, δημιουργία και πειραματισμό.. λίγο και η "μόδα" εδώ που τα λέμε.. βρέθηκα κι εγώ να γράφω αυτές τις αράδες.. κάπου στη πανέμορφη βροχερή Θεσσαλονίκη!
Από τη στιγμή που το χαζοκούτι επιμένει σε έκτακτα επί των έκτακτων (όχι έχουμε, όχι δεν έχουμε πρωθυπουργό - εδώ ο Γιωργάκης, παραπέρα ο Αντωνάκης) κι επειδή δεν αντέχω ν'ακούω και Τούρκικα (κανένα πρόβλημα με τη χώρα ή τους ανθρώπους, απλά δεν μου πάει ηχητικά η γλώσσα βρε παιδί μου), ας ασχοληθούμε λίγο με θέματα και πράγματα που μας αρέσουν και ΚΥΡΙΩΣ μας κάνουν να ξεχνιόμαστε λιγάκι..
Μια γυναίκα λίιιιιιιγο πριν τα 30α γενέθλιά της λοιπόν.. θα τολμήσω να αναφερθώ στις καθημερινές χαρές αλλά και δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε (ως γυναίκες, σύντροφοι, μητέρες, κόρες, φίλες, επαγγελματίες), στους άντρες μας, στις σχέσεις μας, αλλά και σε διάφορες αγαπημένες μας ασχολίες (μαγειρική, κηπουρική, διακόσμηση, κλπ)..
Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζω κάτι τέτοιο κι ελπίζω να βοηθήσει κι εμένα κι εσάς να περάσουμε λίγες στιγμές ξένοιαστα..
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...