Λίγο ο χειμώνας που μας αναγκάζει να μείνουμε περισσότερο κλεισμένοι στα σπίτια μας.. λίγο η προσωπική ανάγκη για έκφραση, δημιουργία και πειραματισμό.. λίγο και η "μόδα" εδώ που τα λέμε.. βρέθηκα κι εγώ να γράφω αυτές τις αράδες.. κάπου στη πανέμορφη βροχερή Θεσσαλονίκη!
Από τη στιγμή που το χαζοκούτι επιμένει σε έκτακτα επί των έκτακτων (όχι έχουμε, όχι δεν έχουμε πρωθυπουργό - εδώ ο Γιωργάκης, παραπέρα ο Αντωνάκης) κι επειδή δεν αντέχω ν'ακούω και Τούρκικα (κανένα πρόβλημα με τη χώρα ή τους ανθρώπους, απλά δεν μου πάει ηχητικά η γλώσσα βρε παιδί μου), ας ασχοληθούμε λίγο με θέματα και πράγματα που μας αρέσουν και ΚΥΡΙΩΣ μας κάνουν να ξεχνιόμαστε λιγάκι..
Μια γυναίκα λίιιιιιιγο πριν τα 30α γενέθλιά της λοιπόν.. θα τολμήσω να αναφερθώ στις καθημερινές χαρές αλλά και δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε (ως γυναίκες, σύντροφοι, μητέρες, κόρες, φίλες, επαγγελματίες), στους άντρες μας, στις σχέσεις μας, αλλά και σε διάφορες αγαπημένες μας ασχολίες (μαγειρική, κηπουρική, διακόσμηση, κλπ)..
Είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζω κάτι τέτοιο κι ελπίζω να βοηθήσει κι εμένα κι εσάς να περάσουμε λίγες στιγμές ξένοιαστα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου